-
1 rozpasku|dzić
pf — rozpasku|dzać impf pot. Ⅰ vt 1. (nie skończyć) to bungle; to botch (up) pot.- rozpaskudził robotę i poszedł he bungled the job a. botched up the job and left2. (rozpuścić) to spoil [sb] rotten pot. [jedynaka, wnuki] Ⅱ rozpaskudzić się — rozpaskudzać się to become utterly spoilt- rozpaskudził się, bo wszyscy mu ustępowali he became spoilt because everybody let him have his own wayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpasku|dzić
См. также в других словарях:
rozpaskudzić — dk VIa, rozpaskudzićdzę, rozpaskudzićdzisz, rozpaskudzićudź, rozpaskudzićdził, rozpaskudzićdzony rozpaskudzać ndk I, rozpaskudzićam, rozpaskudzićasz, rozpaskudzićają, rozpaskudzićaj, rozpaskudzićał, rozpaskudzićany 1. pot. «zrobić coś źle, nie… … Słownik języka polskiego
